لحظه

لحظه به لحظه در گذریم، هر لحظه به بهانه ای؛ تنها چیزی که در زندگی به یاد آن نیستیم مثل برق و باد جریان دارد، منظورم گذران عمر و وقت است. آیا یک لحظه با خود اندیشیده اید که چه فرصت هایی از دست داده اید؟ همیشه می گویند وقت طلاست آن را غنیمت بشمرید. ولی وقت عمل، همه چیز از یاد می رود؛ با امروز را به فردا سپردن، کاری از پیش نمی رود، فقط تلف عمر و از بین رفتن وقت است. پس چه کنیم؟

بزرگی گوید: دو چیز است که باز نمی‌گردد، روزی که از دست رفت و تیری که از شست رها شد. بنابر این باید قدر روزها را بدانیم و آنها را بیهوده تلف نکنیم.

وقت رایگان، امّا بسیا قیمتی است. نمی توانید صاحبش باشید، امّا می توانید از آن استفاده کنید، نمی توانید نگهش دارید، امّا می توانید صرفش کنید. وقتی از دستش دادید، مثل زهی که از کمانش گریخته باشد هرگز قادر نخواهید بود آن را برگردانید.

پیامبر بزرگوار اسلام (صلی الله) می فرمایند: «در ایام زندگی، لحظه های الهی وجود دارد. در کمین آن فرصت ها باشیم و از آن استفاده کنیم».

امام علی(علیه السلام) نیز در این باره فرموده اند: «فرصت چون ابر گذران است، پس فرصتهای نیک را غنیمت بشمارید».

از آنجا که عمر محدود است و فرصت‌ها به فرموده حضرت علی(علیه السلام) همچون ابرهای گذران هستند، تنها، کسانی که راه درست استفاده از آنها را بدانند و با بارور کردن ابرهای فرصت زندگی خویش، باران رحمت الهی را بر وجود خسته خویش احساس کنند، می‌‌توانند از خزانه زمان، درّهای گران‌بها و رنگارنگی فراچنگ آورند.

نتیجه گیری: پس با این توصیفات وقت خیلی با ارزش تر از طلاست. با از دست دادن طلا دوباره می توان با سعی و تلاش آن را بدست آورد؛ ولی وقت را اگر غنیمت نشمری از دست می رود و باز گشتنی نیست. قدر لحظه های زندگی را بدانید و از این عمر سه روزه بهره ای برای آخرت توشه کنید که در آن موقع حسرت این لحظه تان را نخورید.

خدا ببخشه

از کسی نارحتی و نمی توانی آن را فراموش کنی، هر لحظه و هر روز این فکر در تو بیشتر می شود، مثل خوره ای است که به جانت افتاده و بیرون نمی رود، موقع دیدنش نمی توانی تحمّلش کنی، اینها همه اتفّاقاتی هستند که موقع کینه توزی در فردی ایجاد می شود؛

حال چرا کینه توزی، ببخشش چرا نه؟

حضرت محمّد(صلی الله علیه وآله والسّلم) پیامبر مهر و بخشش میفرمایند: اگر توانستی در تمام شبانه روزکینه ای از کسی در دل نداشته باشی،چنین باش که این کار از سنّت من است و هر کس سنّت مرا زنده کند، مرا زنده کرده و هر کس مرا زنده کند، در بهشت پیش من خواهد بود.(1)

 ببخشش، پیشینه‏اى کهن دارد و از زمانى آغاز می ‏شود که آدم ابوالبشر دچار اشتباه شد و از میوه ممنوعه خورد. پی‏آمد این رفتار آدم، هبوط از بهشت و پا گذاشتن به زمین بود. البته آدم بخشیده شد و مشمول رحمت خداوند گردید.

از قدیم شنیده اید که میگویند: انسان جایز الخطاست. پس این خطا ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، اگر قرار بر این باشد که همه کینه به دل بمانند، دیگر هیچ کس به کسی اعتماد نخواهد کرد و ...

قرآن می ‏فرماید: « ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ؛ بدى را با خوبى دفع کن.»(2)خدایی که همه انسانها را خلق کرده هر چه بنده اش گناه کند، نسبت به او بی تفاوت نمی شود،  و هر لحظه به فکر اوست. چرا ما گذشت را از یاد ببریم؟؛ نسبت به این امر بی تفاوت نباشیم، وقتی کسی گفت ببخشید، فقط بگوییم، خدا ببخشه و این کینه را از یاد ببریم تا خودمان هم مشمول رحمت و لطف حق تعالی واقع شویم.

پی نوشت:

---

1-نقل از کتاب سنن النبی، نوشته علامه طباطبایی.

2-سوره مؤمنون، آیه 96.

مثل مروارید

وقتی خانمی که چادر به سرش کرده تو کوچه پس کوچه ها با دل قرص راه میرود، مثل این است که کسی هست که پشت سرش از اون حمایت می کند.

بله این همان حیا و عفتی است که با چادر از معرض دید نامحرمان پنهان داشته است پس چه قوت عجیبی به او داده که محکم قدم بر می دارد.

خداوند در در قرآن مى ‏فرماید:
«و قل للمومنات یغضضن من ابصارهن و یحفظن فروجهن و لا یبدین زینتهن الا ماظهر منها ولیضربن بخمرهن على جیوبهن»
"و به زنان با ایمان بگو دیدگان خود را از هر نامحرمى فرو بندند و پاکدامنى ورزند و زیورهاى خود را آشکار نکنند مگر آنچه که از آن پیداست و باید روسرى خود را بر گردن خویش فرو اندازند".

هر اندازه بدن زن پوشیده ‏تر باشد نقش نیرومندترى در دورسازى او و دیگران از گناه ایفا مى ‏کند.

مثال: اگر نگاه هاى آلوده را همچنان که در روایات آمده تیرهاى زهرآلود شیطان بدانیم، پوشش زن همانند قوسى است که تیر از آن کمانه مى ‏کند و از اصابت و نفوذ در هدف باز مى ‏ماند. بر عکس هر اندازه بدن زن برهنه ‏تر باشد تیرهاى زهرآلود شیطانى را بیشتر متوجه خود ساخته و از آن آسیب خواهد دید.

همسر شهیدی نقل میکند، روزی شوهرم از من پرسید:"اگه روزی من نباشم تو بازم این چادر و حجابت رو داری؟"با تعجب نگاهش کردم و قاطعانه گفتم:" من به چادر افتخار می کنم، معلومه که همیشه با چادر می مونم، مگه از اول نداشتم؟" گفت: دلم می خواد به یقین برسم، دلم می خواد خاطرم رو جمع کنی. دلم می خواد مثل مرواریدی باشه که تو صدفه؛ گفتم : مطمئن باش که همونجوری میشم که تو میخوای.  و او پس از چند روز رفت و مرا با وصیت شفاهی خود تنها گذاشت.(2)

پس: از همین روست که در دین چادر را حجاب برتر شناخته ‏اند و در زمان ما، شهدا با دادن خون خود از دین و وطن و ناموس فقط به خاطر از بین نرفتن شئون اسلامی و عفت و پاکدامنی حمایت کردند و چون با وجود شرایط دیگر بیشترین پوشش و مطمئن‏ترین مصونیت را،چادر  به ارمغان می آورد، آن را به باز ماندگان وصیت نمودند.

پی نوشت:

---

1-سوره نور، آیه 31

2-راوی:همسر شهید اسماعیل معینیان

افتخار سنگینی بار مردم

قال علی(علیه السلام):«خَیْرُ النَّاسِ مَنْ تَحْمِلَ مَئُونَةَ النَّاسِ»

بهترین مردم کسی است که سنگینی بار مردم را به دوش می‌کشد..(1)

متأسفانه ورود برخی افراد فرصت طلب در میدان باعث شده است که، دید برخی افراد نسبت به انتخابات منفی باشد. مردم در اینگونه موارد می گویند: قصد فلانی برای خدمت نیست، بلکه فقط برای مال اندوزی و خوردن آمده است.

چگونه از ورود چنین افرادی به جامعه جلوگیری کنیم، این در دستان ما مردم است؛ ما می توانیم با راهنمایی های رهبر عزیزمان که مصلحت جامعه را بهتر و بیشتر از همه می داند به نکته ی اساسی برسیم. رهبرمان می فرماید:

کسانی که وارد عرصه ی انتخابات می شوند،باید یک تقیداتی،تعهداتی داشته باشند.این، خطاب به همه کسانی است که به عنوان نامزد وارد عرصه ی انتخابات می شوند... نامزد انتخابات باید با قصد خدمت وارد شود. اگر با قصد قدرت طلبی و جمع کردن پول و مسائل گوناگون و انگیزه های ناسالم دیگر وارد شود، به کشور خدمت نمی کند. نامزد انتخابات باید با انگیزه خدمت وارد شود؛ این را باید تشخیص داد، باید فهمید،باید حدس زد. اگر چنانچه نامزدها به مراکز ثروت و قدرت متصّل شوند، کار خراب می شود.(2)

نتیجه گیری: پس با تفکر و تأمل در این سخنان گهربار همه چیز بستگی به نظر ما مردم دارد که چگونه در انتخاب اصلح تلاش و دقّت میکنیم تا چهار سال دیگر را بهتر بسازیم.

پی نوشت:

---

1-غررالحکم، ص 371، ح 8413

2-"بیانات رهبری در دیدار مردم قم به مناسبت سالروز 19دی1390/10/19"

پرهیز از رواج بی انصافی در جامعه

انسان ها گاهی اوقات برای آنکه مقام خود را حفظ کنند ،دست به کارهایی می برند که به دور از ادب  می باشد؛

   آبی است آبرو که نباید به جوی باز             از تشنگی بمیر و مریز آبروی خویش(1)

از جمله تخریب طرف مقابل، اگر برایش رقیب باشد،  بیشتر دست به کار می شود تا سوژه های بهتری برایش بیابد. در این صورت است که طرف مقابل هم پیش رو می آید تا بهتر جوابش را بدهد و اینگونه می شود که کار به جاهای باریک کشیده می شود.

مثلاً: در انتخابات که الان هم نزدیک تر شده ایم، همه باید توجه داشته باشند که در دولت تخریب کردن هیچ به مصلحت جامعه نیست و جزء کارهای اسلامی نمی باشد . در کشور های خارجی که دم از آزادی می زنند افراد را ضایع می کنند و  اینها به دور از کارهای اسلامی است و اصلاً مناسب نیست.

- از وظایف دینی پیروان قرآن شریف این است که همواره مراقب عزت خویش و عزت برادران ایمانی خود باشند، نه قدمی بردارند که مایه ذلت خودشان شود و نه به آبروی برادران دینی خود آسیب برسانند. این مطلب ضمن روایات متعددی از رسول اکرم صلی‌الله علیه واله وسلم و ائمه طاهرین علهیم‌السلام خاطر نشان گردیده است.(2)

عن مفضل بن عمر قال قال لی ابوعبدالله علیه‌السلام من روی علی مومن روایة یرید بها شینه و هدم مروءته لیسقط من اعین الناس اخرجه الله من ولایته الی ولایة الشیطان فلا یقبله الشیطان؛ (3)

مفضل بن عمر روایت کرده است که، حضرت صادق (علیه‌السلام) به من فرمودند: هر کس به زبان مومنی سخن بگوید و از آن رسوایی او و از بین بردن مروّت و جوانمردی‌اش را بخواهد تا از چشم مردمان بیفتد، خداوند او را از ولایت خودش به ولایت شیطان می‌اندازد ولی شیطان هم او را نمی‌پذیرد.

نتیجه گیری:حال باید کسانی که در انتخابات شرکت می کنند، در درجه ی اوّل، باید نظرات و فعالیتها و ... را به طور صحیح در اختیار مردم قرار دهند و به رقیب های خود احترم قائل شوند، تا از آنان نیز این رفتار را ببینند. اگر اینگونه باشد مردم هم با دیدن آنان و مقایسه شان میتوانند حق  را تشخیص دهند و انتخاب خود را بکنند بدون اینکه مشکلی در نظم جامعه پدید آورند. 

پی نوشت:

---

1-محتشم کاشانی

2-شرح و تفسیر دعای مکارم الاخلاق، مرحوم فلسفی رحمه‌الله، ج3، ص 331.

3-الکافی، ج 2، ص 358.

نماز آرامش دل مومنین

 خداوند متعال نماز را مایه ی آرامش دل انسان ها معرفى نموده و آن را برطرف کننده غم و اندوه که  بزرگ ترین بیمارى هاى روح انسان است، قرار داده. به عبارت دیگر، با عظمت ترین عبادت را درمان بزرگ ترین گرفتارى انسان یعنى اضطراب، غم، و حسرت قرار داده است؛

آن جا که مى فرماید:

«اِنَّ الذین آمنوا و عملو الصّالحاتِ و اَقاموا الصَّلاةَ... لا خوفٌ علَیهمِ و لا هم یَحزَنون؛ کسانى که ایمان آوردند و کارهاى خوب انجام دادند و نماز بر پا داشتند... خوف و ترسى ندارند و محزون نمى شوند.»(1)

پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) فرموده:«الصّلوةُ نور المؤمن؛ نماز نور مؤمن است.»(2)

در مورد نماز همیشه تأکیدات فراوان بوده و است؛ ولی برخی افراد شبهه هایی ایجاد می کنند که اصلا چرا نماز می خوانیم؟ خداوند چه احتیاجی به نماز ما دارد؟ یا آنهایی که نماز می خوانند گناه میکنند، این چه نمازی است؟ ولی نمی دانند که همیمن نماز است که آنان را از گناه باز میدارد.

چون نماز؛ سر رشته ی پاکی ها، معراج دل مؤمنان، صفاى باطن، کلید تمام خوبى ها، شست وشوى دل، سرچشمه پاکى و کمال، رشته الفت بین بندگان و خدا و بهترین عامل مؤثر در آرامش کامل روح انسان در مقابل بدی هاست.

وقتی کسانی که این شبهه ها را ایجاد می کنند که خداوند چه احتیاجی به نماز ما دارد، خودشان با همان حرفشان به آن پاسخ می گویند. بله؛ خداوند احتیاجی به نماز ما ندارد بلکه آن را راه ارتباطی برای بنده ی خود با خودش قرار داده است تا همه وقت و همه حال باعث تسلای دل او شود. توجه کنید موقعی که فردی به گرفتاری مانند بیماری و قرض و ... مبتلا می شود از هر دری که رانده شود از درگاه خداوند متعال مأیوس نمی شود و همیشه می گوید خدایی دارم که به من کمک می کند؛ هر چه قدر مشکلش بزرگتر هم شود، باز امیدوار است.

و باعث این امید، همان نماز"راه ارتباط بنده و خالق" است که چنین امیدها و آرامش قلبی برای دل مؤمن می آورد. و این وسعت اثر گذاری نماز است که محیط اطراف را نیز بهره مند می سازد و مهم تر از آن همراهی و یاری خداست با کسانی که نماز می خوانند، خدایی که همه کاره عالم است همراه نمازگزار می شود و می فرماید:«قَالَ اللّهُ إِنِّی مَعَکُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاَةَ: من با شما هستم اگر نماز را به پا دارید.»(3)
 

پی نوشت:

---

1-. سوره بقره، آیه277.

2- جواد فاضل فریدون سالکى، نهج الفصاحه، ح 1874، ص396.

 3-سوره مائده،ایه12.                                                                                                                                                

دزدترین دزدها

تند تند سوره میخواند، گاهی سرش می خارد، گاهی با دماغش بازی می کند، سر از رکوع برنداشته به سجده میرود، آنچنان عجله دارد که گویی کسی منتظر اوست.

به نظر شما این چگونه نمازی است؛ آیا آرامش و حضور قلب در این نماز دیده می شود؟ آیا در کلماتی که پشت سر هم می گوید معنا و مفهومی می فهمد؟

دزدترین دزدها کسی است که از نماز خود می دزد؛(1) سر و ته نماز را می زندو و به خیال خودش نماز خوانده است ولی معلوم نیست در پرونده ی اعمالش چه چیزی نوشته می شود.

امام صادق (ع) می فرماید : " بدترین دزد ، آن دزدی است که از نماز خود سرقت می کند  و زینت و زیور نماز را به غارت می برد."(2)
در روایت داریم « نماز را زیبا و قشنگ بخوانید»(3) به این معنا که وقتی سر از رکوع بر می دارید کامل بایستید، بعد از سجده ،کامل بنشینید و وقتی بدن آرام شد، با خضوع و خشوع بگویید" الله اکبر".

مثال:غزالی می گوید : نمازی که با رکوع و سجود و همه ی ارکان دیگر انجام می گیرد ، ولی فاقد توجه و حضور قلب باشد ، به همان عبد و خادمی شبیه تر است که اندام های بدن او را قطعه قطعه کنند و به دیگری هدیه می کنند . اما نمازی که همراه با خشوع و حضور قلب انجام می گیرد ، مانندی بیشتری با عبد و خادمی دارد که اجزای تنش به هم پیوسته است . همچنین میان کسی که کاخ زیبا و شکوهمندی را از راه معرفی خشت ها ، سنگ ها ، آهن ها و چوب ها و ... می شناساند و تمجید می کند و کسی که به مجموع این کاخ به عنوان خانه و سرایی کامل و بنایی منسجم و قابل سکونت و استفاده می نگرد ، تفاوت بسیار است.(4)

نتیجه گیری:یک  لحظه با خود و خدایمان خلوت کنیم ببینیم که با چه معشوقه ای حرف می زنیم کسی که همه ی حرف های دلمان را خریدار است، به ما اخم نمی کند، حضور قلب را در خود ایجاد کنیم، و از نمازمان لذّت ببریم تا برای وقت های نماز لحظه شماری بکنیم.

پی نوشت:

---

1-محاسن، ج 1،ص82.

2- کتاب " چرا من نماز بخوانم ؟ " ،  ید الله نفری ، انتشارات معصومین (ع)
3-من لا یحضره الفقیه، ج1، ص300.

4-کتاب " بوی بهشت "  ، قاسم خان زاده ، انتشارات اسماء .

چرا سستی برای نماز؟

ما انسان ها در زندگی روز مرهّ مان کارهای مختلفی انجام می دهیم؛ و اگر کارهایمان بنا به سلایق خودمان انجام نگیرد آرام نمی شویم و تمام انرژیمان را برای انجام آن می نهیم تا کار بهتر انجام شود. در این میان وقت نماز می رسد و ما همچنان مشغول کاریم، در واقع از کارمان نمی زنیم که به نماز برسیم؛ از نمازمان می زنیم که به کارمان برسیم.

به نظر شما اشکال کار از کجا آب می خورد؟ چرا نباید به نمازمان برسیم؟ مگر نه اینکه آنچنانکه جسم ما به خوردن و آشامیدن و استراحت نیازمند است روحمان نیز نیاز به آرامش دارد؟ پس چرا در حق روحمان که اصل و وجود ماست کم می گذاریم.

حال از نماز؛ نماز، داروى نسیان و وسیله ذکر خداوند است. نـمـاز، رابـطه معنوى مخلوق با خالق است. نماز یعنى دل کندن از مـادیـات و پـرواز دادن روح، یـعـنى پا را فراتر از دیدنى ها و شنیدنى ها نهادن.

پیامبر(ص) مى فرماید:«موضع الصلوه من الدین کموضع الراس من الجسد».(1)جایگاه نـماز در دین به منزله  سر نسبت به تن است.

هیچ انسان با وجدان و متفکرى نیست که از ابعاد و اسرار و ظرایف نـماز آگاه باشد ولى از کنار آن ها بى اعتنا رد شود، مگر کسانى کـه بـه خـاطر غفلت و بى خبرى، توفیق سخن گفتن با خداوند را از خود سلب کرده اند.

در قیامت، اهل بهشت از دوزخـیـان مى پرسند: چه چیزى شما را روانه جهنم کرد؟ یکى از پـاسـخ هایشان این است که «قالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ»ما پاى بند به نماز نبودیم. (2) در جایى دیگر به نمازگزارانى که در نمازشان سهل انگاراند؛ یعنى گاهى مى خوانند و گاهى نمى خوانند؛ مى گوید:«فَوَیْلٌ لِّلْمُصَلِّینَ» واى بر آنان.(3)

نتیجه گیری: از نماز هر چه بگوییم تمام شدنی نیست امّا بدانید و آگاه باشید ای بندگان خدا هرگز از نمازتان غافل نشوید که این خود بزرگترین لغزش است. و انسان را از اوج به زیر می آورد که جبران ناپذیر است. و به خاطر بهشت و ترس از جهنم نماز نخوانید، گـرچـه بـعـضـى ها مى خـوانند، همانند  حضرت على(ع)باشید، که نه براى تجارت و ترس از آتش، بلکه به خاطر شایستگى خدا براى عبادت نماز مى خواندند.(4)

پی نوشت:

---

1-نهج الفصاحه, روایت ۳۰۷۵.

2-سوره مدثر،  آیه۴۳.

3-سوره ماعون،  آیه۴.

4- نهج البلاغه, حکمت ۲۳۷.

انتخاب برتر

همانطور که میدانید انتخابات مظهر "حماسه ی سیاسی، اقتدار نظام اسلامی، آبروی نظام، مظهر اراده ی ملّی، نماد مردم سالاری اسلامی،و ... است".

آبروی جمهوری اسلامی بسته به انتخابات و حضور مردم در پای صندوق های رأی و همچنین تأثیر یکایک مردم در انتخابات مدیران کشور است، و این همان مردم سالاری است.

لذا به خاطر اهمیتی که انتخابات دارد، دشمنان ملّت ایران همیشه سعی کرده اند انتخابات را از شور و هیجان بیندازند؛ آن ها با تبلیغات نادرست و مخربی که تدارک می بینند در صدد ناامیدی و دلسرد کردن مردم برمی آیند و این امید را دارند که مردم را از رفتن به پای صندوقهای رآی باز می دارند و این امید واهی است.  که تاکنون به حقیقت نپیوسته و نمی پیوندد واین به خاطر اهمیّت انتخابات در کار کشور ماست.

انتخابات؛ لیلةالقدرنظام اسلامی: بعضی از ایّام زندگی انسان سرنوشت بخش عمده ای از زندگی را در انسان تعیین می کند.اینکه آینده انسان چه میشود و چگونه رقم می خورد.

مثلاً:شب لیلة القدر که سرنشت انسان در آن شب رقم میخورد و با احیا نگه داشتن آن خودمان سرنوشتمان را رقم می زنیم.

نتیجه گیری: پس در انتخابات هم با انتخابی دیگر سرنوشت چهار سال خود و فرزندانمان را با انتخاب اصلح مشخص می کنیم، و افکار دشمنانمان را ضایع و نقشه هایشان را نقش برآب می سازیم. همانطوری که با همّت و غیرت تحریم ها را تحمل کردیم تا برداشته شود.

                                                                                                                            

مردم حماسه آفرینان صحنه

امسال چشم های دشمنان حریصانه تر به راهپیمایی "22 بهمن" دوخته شده بود تا شاید به زعم خویش بتوانند کمرنگ شدن حضور مردم ایران را در آیین بزرگداشت انقلاب اسلامی‌ به تماشا نشینند و آن را نقطه عطفی در به ثمرنشستن تبلیغات خویش بنامند؛ مخصوصاً اینکه با توافقی که انجام شده و برداشتن تحریم ها مردم را به فکر وا دارند؛ ولی تهدیدهایی که آمریکا قبل و بعد این مذاکرات میکرد و می کند مثل این است که چون به اهدافش نرسیده فقط می نشیند و فحش می دهد تا دلش آرام گیرد، و -مردم با حماسه خود داغ دیگری بر دل آنان می نهند.

امّا مردم مسلمان کشورمان این بار نیز گرد نومیدی بر چهره دشمنان خارجی و منافقان داخلی پاشیدند و پای بندی خود به میراث گرانقدر امام(ره) و شهدای گرانقدر و دلدادگی به رهبر عظیم‌الشان خویش را فریاد زدند.

دشمنان، ناتوان از حل این معادله اند که چگونه فشارها بر ضد ملت ایران به اوج می رسد. اما همین‌ها پرشورتر از گذشته به میدان دفاع از نظام اسلامی وارد می‌شوند و داغ نومیدی را بر دل شیطان‌های خارجی و داخلی‌شان می‌نشانند.

آن‌ها از درک این واقعیت بدیهی ناتوانند که مردم مسلمان، فراتر از دغدغه آب و نان و مسکن که صد البته مهم و اساسی است، دغدغه "دین و نظام "اسلامی دارند و هرگز اجازه نخواهند داد مشکلات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و... در پیوند محکم آنان با اصل نظام اسلامی و شخص رهبر فرزانه خللی وارد سازد.

مردم ایران اسلامی، مقتدایی چون کاروانسالار نهضت کربلا را در برابر خود دارند که در راه دفاع از دین، همه هستی خویش را تقدیم کرد و با تأسی به آن پیشوای معصوم(ع) و اطاعت از سلاله پاکش، مشکلات خرد و کلان را در راه پاسداری از دین و نظام اسلامی به جان  خریده اند و در راهپیمایی 22 بهمن امسال نیز جلوه‌هایی به یاد ماندنی از شور و شعور را به یادگار گذاشتند؛