هر کاری که از انسان سر می زند اعم از افعال جوارحی و کارهای جوانحی،مصداقی است از حرکت و هر حرکت لزوماً جهت و مقصدی را دنبال می کند. اگر مسیر و جهت این حرکت به گونه ای باشد که به کمال انسان منجر شود، طبعاً در راستای خیر و صلاح و سعادت انسان و به سوی حق و حقیقت خواهد بود.
امّا اگر جهت این حرکت زمینه دوری بیشتر انسان از کمال حقیقی اش را فراهم آورد، طبعاًدر جهت شر، فساد و شقاوت انسان و باطل خواهد بود. از سوی دیگر از آن جا که از دیدگاه اسلامی، کمال حقیقی هر انسانی، تنها در قرب هر چه بیشتر وی به درگاه خداوند تبارک و تعالی است و تنها حرکاتی را دارای جهت درست و به صلاح انسان و مصداق حق می داند که آدمی را هر چه بیشتر به خدای متعال نزدیک کند.
این ها همه مثالند و نشان دهنده موقعیت های زندگی ما، در زمان حکومت شاه زندگی مردم ایران رفته رفته رو به نابودی بود طوری که کوچک و بزرگ درگیرش بودند.ولی از موقعی که راهنمایی های امام خمینی (قدسّ سره)راهرو و نشان دهنده اهداف مردم شد، مردم به خود تکان هایی دادند و به آن اهداف جامه ی عمل پوشاندند، تا جایی که راه واقعی سعادت برایشان آشکار شد و به پیروزی رسیدند.
در دهه ی فجریم و شور و شعف مردم در این ایّام بیشتر از همه وقت است چون این انقلاب با همّت همگانی بدست آمده است. دشمنان همیشه در صدد براندازی و کم رنگ کردن انقلاب هستند و در همه حال فعالیت های خود را گسترده تر می کنند. حال ما چگونه می توانیم از شرّ و فسادی که آن ها می خواهند به راه اندازند در امان باشیم؟
پاسخی که برای این سؤال دارم به ذات (نیّت) هر فرد بر می گردد که در حدیثی که منسوب به وجود مقدس پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله و سلم) می باشد می فرماید:«إنما الأعمال بالنیّات..."اساس اعمال بر نیّات استوار است»(1)است که آیا میل به سعادت و کمال دارد یا میلی که رو به شر و فساد است. این ها را باید در خود پیدا کنیم تا از آسیب های فکری در امان بمانیم و به دیگران هم راه صحیح را نشان دهیم.
امام خمینی (رحمة الله) راه را بر ما نشان داده و مسیرمان را همواره کرده است، پس مراقب چاله های مخوف و دست اندازهای خطرناک صحنه باشیم، تا سالم به مقصد نهایی برسیم.
پی نوشت:
1- الوسائل، ج 1،ب5، من ابواب مقدمة العبادات، ح10؛
