روزهای تاریخی کشورمان زیاد است؛ ولی یکی از روزهای به یاد ماندنی که هیچ وقت از ذهن مردم انقلابی پاک نمیشود، روز دوازدهم بهمن است. روزی که امام خمینی(رحمة الله) پس از سال های دور از وطن، دوباره به میهن باز گشتند. پس از آن رشادت هایی که مردم انقلابی با ایستادگی در برابر ظلم و ستم شاهنشاهی از خود نشان دادند و چه خون هایی که ریخته شد،به هر حال توانستند با باز گرداندن امام به کشور و فراری دادن شاه خائن از مملکت غرور ملّی را بدست آورند.
در آیه ای از قرآن آمده است:«و قل جآء الحق و زهق الباطل. ان الباطل کان زهوقا»(1)
بگو که حق آمد و باطل نابود شد که البته باطل رفتنی و نابود شدنی است.
در روز فتح مکه نیز پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله والسّلم) وارد مسجد الحرام شد و تعداد زیادی بت را که مربوط به قبائل عرب برگرد خانه کعبه چیده شده بود هر یک را پس از دیگری با عصای خود سرنگون ساخت و پیوسته می فرمود:«جاء الحق و زهق الباطل. ان الباطل کان زهوقا».
نتیجه گیری:امام خمینی(رحمة الله) هم در سال 57 آمد و بت شاهنشاهی را در هم کوبید و اکنون صدای فریاد ظلم ستیزی امام خمینی (ره) بر سر استبداد و استعمار ابرقدرت های جهانی و مظلومیت کشورهای اسلامی و برقراری استقلال و آزادی از گلوی رهبر معظم انقلاب، رساتر از هر زمان شنیدنی است.
پس ماندگاری حرمت و حریّت ایران اسلامی و عزّت مردم قهرمان ایران، در گرو اطاعت از رهبری و حفظ اتحاد و همدلی اقشار مختلف و استمداد از برکات و عنایات الهی است.
پی نوشت:
1-سوره أسراء،آیه81
