«الله اکبر»یعنی خدا بزرگتر است و حرف بزرگتر باید گوش کرد . راستی ما حرف خدا را گوش می کنیم یا حرف مردم را؟
آیا چیزی شبیه دماسنج نیستیم که خود را با شرایط بیرون تنظیم می کند، اگر هوا گرم باشد بالا رفته واوج می گیرد و اگر سرد باشد فرود آمده و افسرده می شود؟ آیا ما آمپر دهان دیگران نیستیم؟ آیا دهان بینیم یا جهان بین؟ کسی که به خاطر پاداش و تشویق آبرو و حیثیت دیگران را به راحتی کم و زیاد کرده یا زیر پا می گذارد یا هزار بر چسب و تهمت به این و آن می چسباند، چه کسی یا چه چیزی را بزرگتر و بالاتر می داند؟
کسی که به خاطر فرار از کار، زود به نمازخانه می رود یا به بهانه ای از نماز خانه دیر خارج می شود چه کسی را یا چه چیزی را بزرگتر می داند؟
«الله اکبر»یعنی خدایا؛ اگر دیگران در نگاه من بزرگ هم باشند، باز تو بزرگتر از آنی که در وصف من بگنجی.
و چگونه ذهن عاجزم که بزرگی های دنیوی را به خود بزرگ می پندارد از بزرگی وصف ناپذیر تو سخن گوید.
چنان که در روایتی آمده است:شخصی از صحابه نزد محضر مبارک امام صادق"علیه السلام"«الله اکبر»گفت، امام"علیه السلام" فرمود:خدا از چه چیز بزرگتر است؟ عرض کرد:از همه چیز. امام"علیه السلام"با این سخن خدا را محدود کردی. آن مرد پرسید: پس چه بگویم؟ فرمودند:بگو«الله اکبر من أن یوصف»«خدا بزرگتر از آن است که به وصف آید».(1)
و در جای دیگری آمده است که امام صادق "علیه السلام"اینگونه فرمودند:«وکأن ثّمّ شیءفیکون أکبر منه»«آیا اصولا در برابر ذات خدا وجودی هست که او برتر از آن باشد »؟
خطاب به مرد صحابه:پس بگو «أکبر من أن یوصف»«برتر و بزرگتر از آن است که به وصف آید». (2)
ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم / و از آنچه دیده ایم و نوشته ایم و خوانده ایم؛
مجلس تمام گشت و به آخر رسید عمر / ما همچنان در اول وصف تو مانده ایم ؛ (3)
پی نوشت:
1-کافی،ج 1،ص 117-المحاسن،ج 2،ص329
2-کافی،ج1،ص117-المحاسن،ج2،ص329
3-گلستان سعدی
