تند تند سوره میخواند، گاهی سرش می خارد، گاهی با دماغش بازی می کند، سر از رکوع برنداشته به سجده میرود، آنچنان عجله دارد که گویی کسی منتظر اوست.
به نظر شما این چگونه نمازی است؛ آیا آرامش و حضور قلب در این نماز دیده می شود؟ آیا در کلماتی که پشت سر هم می گوید معنا و مفهومی می فهمد؟
دزدترین دزدها کسی است که از نماز خود می دزد؛(1) سر و ته نماز را می زندو و به خیال خودش نماز خوانده است ولی معلوم نیست در پرونده ی اعمالش چه چیزی نوشته می شود.
امام صادق (ع) می فرماید : " بدترین دزد ، آن دزدی است که از نماز خود سرقت می کند و زینت و زیور نماز را به غارت می برد."(2)
در روایت داریم « نماز را زیبا و قشنگ بخوانید»(3) به این معنا که وقتی سر از رکوع بر می دارید کامل بایستید، بعد از سجده ،کامل بنشینید و وقتی بدن آرام شد، با خضوع و خشوع بگویید" الله اکبر".
مثال:غزالی می گوید : نمازی که با رکوع و سجود و همه ی ارکان دیگر انجام می گیرد ، ولی فاقد توجه و حضور قلب باشد ، به همان عبد و خادمی شبیه تر است که اندام های بدن او را قطعه قطعه کنند و به دیگری هدیه می کنند . اما نمازی که همراه با خشوع و حضور قلب انجام می گیرد ، مانندی بیشتری با عبد و خادمی دارد که اجزای تنش به هم پیوسته است . همچنین میان کسی که کاخ زیبا و شکوهمندی را از راه معرفی خشت ها ، سنگ ها ، آهن ها و چوب ها و ... می شناساند و تمجید می کند و کسی که به مجموع این کاخ به عنوان خانه و سرایی کامل و بنایی منسجم و قابل سکونت و استفاده می نگرد ، تفاوت بسیار است.(4)
نتیجه گیری:یک لحظه با خود و خدایمان خلوت کنیم ببینیم که با چه معشوقه ای حرف می زنیم کسی که همه ی حرف های دلمان را خریدار است، به ما اخم نمی کند، حضور قلب را در خود ایجاد کنیم، و از نمازمان لذّت ببریم تا برای وقت های نماز لحظه شماری بکنیم.
پی نوشت:
1-محاسن، ج 1،ص82.
2- کتاب " چرا من نماز بخوانم ؟ " ، ید الله نفری ، انتشارات معصومین (ع)
3-من لا یحضره الفقیه، ج1، ص300.
4-کتاب " بوی بهشت " ، قاسم خان زاده ، انتشارات اسماء .
