همسو
«فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ:پس به یاد من باشید، تا به یاد شما باشم» (1)
یاد خدا باعث آرامش دل انسان می شود؛ توجّه کرده اید، موقعی که از یاد خدا غافل می شویم، همه کارهایمان لنگ می شود و خودمان در اضطراب و استرس فرو می رویم.
همانند عقربه های قطب نما که همیشه در حال لرزه اند. در واقع این اضطراب ها آرام نمی شوند مگر اینکه دل با خدا همسو شده و همواره در یاد خدا باشد.
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله) درباره ی "یاد خدا" می فرمایند :
«ما مِن ساعَةٍ تَمُرُّ بِابن آدَمَ لَم یُذکَر اللهُ فیها إلّا حَسِرَ عَلَیها یَومَ القیامَةِ.
هر لحظه ای که بر فرزند آدم بگذرد و او به یاد خدا نباشد روز قیامت حسرتش را خواهد خورد».(2)
نتیجه گیری: یاد خدا به این معنا نیست همواره با تسبیحت ذکر بگویید؛ بلکه اگر همه ی کارها را با یاد خدا انجام دهی به این معنا که "نظر خدا در مورد کارت چیست"؟
آیا آن کاری که انجام می دهی مورد رضایت پروردگار است یا نه؛ اگر این چنین کنی مطمئن باش هرگز در کارهایت ناتوان نخواهی شد و امّا اگر غافل شوی همسو با شیطان می شوی.
«وَمَنْ یعْشُ عَنْ ذِکْرِ الرَّحْمَنِ نُقَیضْ لَهُ شَیطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ: و هر کس از یاد خدا روی‌گردان شود شیطان را به سراغ او میفرستیم پس همواره قرین اوست»!(3)
پی نوشت:
1-سوره البقره: آیه152.
2-کنز العمال ،ح1819.
3-سوره الزخرف: آیه36.
