زهد و ایثار فاطمه (سلام الله علیها)
یکی دیگر از آیاتی که در قرآن آمده و حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در آن شریک است، آیه ایثار است خداوند در آن می فرماید:
«وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْکِیناً وَ یَتِیماً وَ أَسِیراً (8) إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُوراً» (9)
8- و غذاى (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند به مسکین و یتیم و اسیر مىدهند.
9- (و مىگویند:) ما شما را براى خدا اطعام مىکنیم و، هیچ پاداش و تشکرى از شما نمىخواهیم.(1)
خانواده ی امیرالمؤمنین(علیه السلام) سه روز روزه گرفتند و به هنگام افطار ، یک روز مسکین آمد، یک روز یتیم آمد و یک روز اسیر آمد و آن ها هر آنچه در سفره داشتند به آنان دادند. در حدیث آمده است که صبح روز چهارم امیرالمؤمنین(علیه السلام) دست دو فرزند خود را گرفت و نزد پیامبر (صلی الله ) آورد.پیامبر (صلی الله) وقتی حسن و حسین را دید که از شدت گرسنگی چون مرغکانی می لرزند، از جا برخاست و به همراه آنان به خانه حضرت زهرا(سلام الله) آمد، دید فاطمه(سلام الله) در محراب به عبادت مشغول است در حالی که از شدّت گرسنگی چشمانش در گود نشسته است.
در این هنگام جبرئیل نازل شد و این هدیه(سوره دهر) را برای خاندان عصمت و طهارت امیرالمؤمنین(علیه السلام)، حضرت زهرا (سلام الله علیها) و حسنین (علیه السلام) آورد. (2)
اهل بیت علیهم السلام اسوه «ایثارلوجه الله» هستند؛ البته شأن حضرت فاطمه (سلام الله) از این بالاتر است که با این فضائل اخلاقی حقیقت جوهره ی عرشی شان را تجلی کنیم؛ اگرچه کار ایشان به گونه ای بوده که موجب شگفتی بسیاری از بزرگان می شده است؛ چنانکه سلمان از ایثار فاطمه(سلام الله) متعجب شده بود.
فاطمه (سلام الله) بر آسمان «زهد» درخشنده ترین سیما را دارد! زندگی سخت و ملکوتی او، گواه روشنی بر زهد و پارسایی اوست؛
زاهدان و پارسایان که خود برای مردم الگوی زهد هستند، از «زهد فاطمه(سلام الله)» در اعجاب و شگفتی اند. «حسن بصری» پیرامون زهد فاطمه (سلام الله) می گوید:
«لم تکن فی الامّة أزهد و لا أعبد من فاطمة؛ در امّت پیامبر خدا، زاهدتر و عابدتر از فاطمه علیهاالسلام نمی توان یافت.»(3)
او، نه تنها زاهد بود، بلکه بالاتر «انیس زهد و ورع» بود. زهد، جوهره آسمانی او را تشکیل می داد؛ لذا در زیارتنامه آن بانوی بزرگوار می خوانیم:«یا حلیفة الورع و الزّهد».(4)
او به راستی از دنیا و جلوه های آن، منقطع و در دریای عشق الهی، وصل و فانی بود؛ زیرا او «بتول امّت اسلام» بود.
«لم تکن فی الامّة أزهد و لا أعبد من فاطمة (385)؛ در امّت پیامبر خدا، زاهدتر و عابدتر از فاطمه علیهاالسلام نمی توان یافت.»
او، نه تنها زاهد بود، بلکه بالاتر «انیس زهد و ورع» بود. زهد، جوهره آسمانی او را تشکیل می داد؛ لذا در زیارتنامه آن بانوی بزرگوار می خوانیم:
«یا حلیفة الورع و الزّهد» (386).
او به راستی از دنیا و جلوه های آن، منقطع و در دریای عشق الهی، وصل و فانی بود؛ زیرا او «بتول امّت اسلام» بود - See more at: http://www.ic-el.com/Show_book_inside.asp?idnum=226&idsub=7#sthash.C0kooQwP.dpuf
پی نوشت:
1-سوره دهر،آیه 8و9.
2-تفسیر فرات کوفی ، ص 528، ح79.
3-مناقب آل أبی طالب علیهم السلام، ابن شهر آشوب مازندرانی، ج 3 ،ص 341 ؛
بحارالانوار، علامه مجلسی ج 43 ص 84 ،
4-«مفاتیح الجنان» زیارتنامه حضرت فاطمه علیهاالسلام .
