انتخاب حقّ و سرگردانی باطل

موقعی که میخواهیم کاری انجام دهیم یا تصمیمی در مورد امری بگیریم، اوّل باید حق و باطل را بتوانیم از هم تفکیک کنیم تا راه اصلیش را تشخیص دهیم. ما مسلمانان می گوییم اسلام حق است و غیر آن باطل ، حال در مورد این حرف تا چه اندازه اندیشیده ایم؟ راهی که اسلام به ما نشان داده چه راهی است؟ ملاک تشخیص ما برای این راه چیست؟

«قُلْ جاءَ اَلْحَقُّ وَ ما یُبْدِئُ اَلْباطِلُ وَ ما یُعِید» بگو:بگو حق آمد و [دیگر] باطل از سر نمى‏گیرد و برنمى‏گردد.(1) انسان ها زندگی می کنند و مطمئناً سرانجامی دارند ، یعنی اگر هدف نباشد زندگی هیچ ارزشی ندارد. راهی که دین اسلام به ما مسلمانان نشان می دهد همان راه رسیدن به حق است.

راه خدا؛ همان راهی که خداوند برای سعادت انسان تعیین می کند، راه حق و جز آن، باطل است. به عبارت دیگر، اگر بپذیریم که خالق مهربان انسان را بیهوده نیافریده و برنامه و هدف زندگی شایسته ای برای او مشخص نموده، پس منشاء راستین حق و تعیین کننده معیار شایسته برای شناخت حق، همان آفریننده بزرگ هستی است.

حضرت علی(علیه السلام) در نهج البلاغه می فرماید: «انحراف به راست و چپ گمراهی و ضلالت (باطل) است و راه مستقیم و میانه جاده وسیع حق. » ⁽²⁾ مسلم است آن جا که علی (علیه السلام) از خدا می خواهد تا دل های همه به سوی حق متوجّه شود، منظورش روی آوری قلبی به سوی خداست: «خداوند دل های ما و شما را به سوی حق (راه راست) متوجه سازد و شکیبایی و استقامت و تحمّل حق را به ما الهام نماید».(3)

نتیجه گیری:پس و قتی که مردم مسلمان این آگاهی را داشته باشند،شناخت راه برایشان آسانتر می شود و دیگر لزومی به آن نسیت که دنبال آن سرگردان باشند. در واقع با مراجعه به قرآن و کلام معصومین راه حق نمایان است.

هنگامی که افراد از این معیار تشخیص سربلند بیرون بیایند، آن موقع وقت عمل در میدان تصمیم است و پیروزی همیشه ازآن حق است و باطل همیشه سرگردان می ماند. پس با توجه به آن "پیروی از ولایت" مستقیم ترین راه شناخت حق از باطل است.

پی نوشت:

---

1-سوره ساء،آیه ی49

3و2-نهج البلاغه،در حکمت262

با آگاهی راه گشا باشید

 

ایمان به خدا استقامت و پایداری در آن موجبات آرامش روانی مومنین را به عنوان مهمترین مقوله امنیت فراهم می سازد . اما در کنار آن تأمین امنیت خصوصاً در ابعاد مختلف اجتماعی و نظامی و... نیازمند ساز و کارهای مختلفی است که در آیات متعدد قرآن و سایر آموزه های اسلامی بر آنها تاکید شده است .

نظیر؛ ضرورت تشکیل حکومت اسلامی توسط افراد صالح و واجد شرایط ، لزوم قانونگذاری و مدیریت جامعه بر اساس آموزه های اصیل اسلامی ، تهیه قدرت نظامی و سایر کارهای لازم ، مجازات قانونشکنان و متخلفان ، سرکوب و ایستادگی در مقابل دشمنان داخلی و خارجی و...که همه در تامین امنیت فردی و اجتماعی و ابعاد مختلف آن نقش دارند .

«إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَلَا هُمْ یحْزَنُونَ» یعنی محققا کسانی که گفتند پروردگار ما خداست‏ سپس ایستادگی کردند نه ترسی بر آنهاست و نه غمی دارند.(1)

در این راستا باید گفت که مردم علاوه بر همت حضور در عرصه های مختلف اسلامی باید همّت بر انتخاب خوب هم داشته باشند و این انتخاب خوب تا چندین سال تأثیرات زیادی در جامعه و افراد و ارتباطات و ... داشته باشند. مردم در سال 57 با راهنمایی های امام خمینی (رحمة الله) انقلاب جمهوری اسلامی را به پیروزی رساندند  و چون این هدف یک انتخاب خوب بود ثمردهی اش همچنان ادامه دارد.

هرسال هم این شکوهمندی در 22 بهمن خود را نمایان می کند. و امّا انتخابی دیگر در راه است که در اسفند ماه برگزار می شود. رسانه ها در تکاپو هستند که نظرات خود را به مردم تحمیل کنند و مردم را از رفتن برای رأی دادن باز دارند. ولی نمی دانند که مردم مسلمان و غیور ایران دوباره زیر بار تحمیل آنان نخواهند رفت . حال این انتخاب همچنان که گفتیم باید بر اساس معیارهای خاصّ باشد .

مثلاًکسانی انتخاب شوند که، همّت شان بر حفظ عزّت و اقتدار میهن، و حرکت کشور در جهت هدف های انقلاب باشد. چون دیده ایم که هر چه بدست آورده ایم از برکت انقلاب و هر چه از دست داده ایم در سایه ی غفلت بوده است.(2)

پی نوشت:

---

1-سوره احقاف، آیه13

2-گزیدهای از بیانات مقام معظم رهبری

دشمن اصلی در خانه و ما گرد جهان می گردیم

«إِنَّ الَّذینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ»(1)

«بدرستی کسانی که دوست دارند که امرمنکری را در میان اهل ایمان شیوع دهند، برایشان در دنیا و آخرت عذاب دردناک خواهد بود و خدا می داند و شما نمی دانید.»

روزگار عجیبی شده است، قدیمیا از آوردن اسمش هم حذر می کردند. اونا واقع بین بودند و میدونستند در پس این نهی کردن ها حتماً چیزی است.

مثلاً: وقتی که بچّه ها را از چیزهای خطرناک می ترسانیم، بچّه دفعه ی بعد حتماً از اون چیز دوری می کنه و حتّی اگه به زور هم نزدیکش کنی فریاد میکشه و کمک میخواد.

حالا برسیم به ما بزرگترها؛ دین و عرف همیشه ما را با آگاهی دادن می خواهد از افتادن در چاه و چاله جلودار باشد. در دین آمده که از چیزهایی که باعث افتادن در گناه و فساد می شود ممانعت کنید. در جامعه و عرف ما هم همیشه تذکّر داده می شود که، از آوردن وسایلی که معمولاً راه فساد اخلاقی را به خانه هموار می کند، پرهیز کنید. ولی متأسفانه برخی از افراد به بهانه ی استفاده ازبرنامه های علمی، پای ماهواره ها را به خانه ها باز کرده اند و پس از آن هم آنچه نباید، در خانه اتفّاق می افتد.

البته برخی از وسایل در دنیای امروز ارتباطی شده و بعضی از کارهای روزمّره به وسیله ی آن انجام می گیرد. اینترنت هم از همین ابزارهاست. در استفاده از این وسایل هم باید حدود شرعی را مراعات کرد. اگر در سر کشی به سایت های مختلف مراقب وسوسه های شیطان  نباشیم،ممکن است از این راه هم به بی راهه کشیده شویم. باید مواظب تحریکات دشمنان باشیم که هر لحظه، فاز منفی میزنند و فقط میخواهند مردم را علیه دولت بشورانند. تا راه روزنه ای برای نفوذ خودشان به کشور باز شود ، و افسوس که چه افرادی که وسوسه شده اند.

این یک غفلت عظیم و اشتباه بزرگی است امروز در اجتماع ما که برای گفتن و نوشتن و خطابه و مقاله و خلاصه برای زبان و مظاهر زبان، بیش از اندازه انتظار داریم… و می خواهیم تنها با زبان و گوش همه کارها را انجام دهیم و انجام نمی شود، ناراحت می شویم و ناله و فغان می کنیم و می گوییم:

گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من      آنچه البته به جایی نرسد فریاد است;(2)

این شعر برای ما در همه زمان ها صادق بوده و هست. فکر نمی کنیم که ما اشتباه می کنیم، ما بیش از اندازه ا انتظار داریم… ما با دست خود و عمل خود کار درست انجام دهیم تا دیگران با چشم خودشان ببینند، یک مقداری هم به این گوش و زبان بیچاره استراحت بدهیم. سعدی می گوید:

تـرک دنیـا به مردم  آمـوزنـد                 خویشتن سیم و غله اندوزند

عالم آن کس بود کـه بد نکند               نه بگوید به  خلق و خود  نکند(3)

خداوند درقرآن می فرماید:«اَتَأمُرونَ الناسَ بِالبِرِّ وَ تَنْسَونَ اَنفُسَکُم: آیا مردم را به نیکى فرمان مى‏دهید و خود را فراموش مى‏کنید»(4)

نتیجه گیری: همیشه و همه وقت هشدارهایی در مورد ماهواره و تبلیغات بی پایه و اساس آن به مردم داده شده است، ولی همچنان پای این عامل فساد در خانه ها خوش رقصی می کند بیایید لااقل با حذف آن در خانه افکار و اعمالمان را به دیگران (ملّت) نشان دهیم و هر لحظه برای پیشبرد اهداف انقلاب راه و عرصه جدیدی را برای آیندگان باز کنیم. پس خودمان عمل کنیم تا دیگران هم ببینند و عمل کنند.

پی نوشت:

---

1-سوره نور،آیه 19

2-شاعر: یغمای جندقی

3-شاعر:سعدی ،گلستان،ح 38

4-سوره مبارکه بقره آیه ۴۴

مشت های آماده

دهه فجر فرصتی برای بازخوانی اندیشه های امام است و توجه به این اندیشه ها وظیفه همه ماست تا به نسل جدید به خوبی و درستی انتقال داده شود.

ساعت شنی را دیده اید که چگونه بعد اینکه آن را برمی گردانیم، همه چیز از نو شروع می شود مثل اینکه اصلاً تمامی ندارد، دهه فجر ما نیز اینگونه است. وقتی دهه فجر شروع میشود همانند ساعتی شنی است که شماره معکوس شروع می شود و پایان این دهه 22 بهمن است که مردم با ذوق هر چه بیشتر به خیابان ها می آیند، تا تجدید میثاقی با امام خمینی(رحمة الله)و مقام معظم رهبری  داشته باشند.

این به آن معنا نیست که با پایان این دهه دوباره این انقلاب به فراموشی سپرده شود، بلکه این عهد بستن های هر ساله است که همت ملّت و مسئولین را بالا می برد و هر روز بیشتر به هدف نزدیک تر می شویم.  اشاره به این آیه ی شریفه که خداوند می فرماید:

اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم؛ «اگر خدا را یاری کنید یاری‌تان میکند...» (1)

یعنی هر چه بیشتر قدم هایمان در این راه استوار تر گردد ، خداوند بیشتر مارا مدد می دهد. همیشه دم از انتظار می زنیم و راه رسیدن به هدف را جستجو می کنیم، راه های تحقّق یافتن آرزو هایمان را در همه چیز جستجو می کنیم، و یقیناً این تلاش ها نفع های زیادی دارد و در آینده هم خواهد داشت.

در سایه ها همین تلاش ها بود که از تحریم ها موفق بیرون آمدیم و بر عقیده ی خود استوار ماندیم تا جامعه ای به دور از هر گونه رنگ ریا داشته باشیم.

پس عقیده مان بیشتر از سال های قبل استوار باشد و مشت هایمان آماده تر از هر لحظه، تا به لحظه موعود برسیم و فریاد الله اکبرمان دنیا را بلرزاند،شاید که به لطف حق تعالی روزی در رکاب سرورمان منجی عالم بشریت آماده نبرد شویم.

پی نوشت:

---

1-سوره محمّد،بخشی از آیه 7

تحریم ها، پله ای برای ترقی ایران

با پیروزی انقلاب اسلامی پیشرفت های چشمگیری در  عرصه های مختلف در جمهوری اسلامی ایران رخ داد، که یکی از آن پیشرفت ها، فعالیت های گسترده علمی است که در سطوح ملّی و بین المللی به منظور اعتلای جمهوری اسلامی انجام گرفته است.

و چیزی که باعث ناراحتی و عصبانیت کشور های غربی از ایران می شود،ورود ایران به باشگاه تکنولوژی نوین بوده است؛ باشگاهی که تنها در اختیار کشو رهای معدودی بود و آن را بخشی از خط قرمز خود قلمداد می کردند. 

این در حالی است که تحریم های ظالمانه غرب هر روز بیشتر از قبل می شد، حتی از روی کینه کار رابه جایی رساندند که ایرانیان را از تحصیل در رشته های خاصّ که با تکنولوژی نوین مرتبط است را ممانعت کنند وکردند . امّا ایران بدون توجه به این تحریم ها حرکت رو به رشد خود را ادامه داد و خود را در جمع دارندگان تکنولوژی هسته ای، فضایی و رباتیک، رادیو داروها و سلول های بنیادی قرار داد.

ایران برخلاف خواسته ی غرب در سال های اخیر سریع ترین رشد  علمی و رتبه ی برتر را در دنیا به خود اختصاص داد. این موضوع نه یک ادعای داخلی بلکه یک واقعیتی است که خود تحریم کنندگان به آن اشاره می کنند. مثلا براساس گفته ی آکادمی ملی علوم انگلستان : رشد علمی ایران 11برابر نرخ متوسط جهانی و سریع تر از هر کشور دیگری است.

بنابراین با نگاه به تمام آمارها و واقعیتها تحریم ها برای ایران به عنوان پله هایی برای ترقی در توان علمی و صنعتی بوده است و بی شک دور نیست که تمام کشور های غرب برای ارتباط گیری و دریافت تکنولوژی های نوین از جمهوری اسلامی صف بکشند و ایران به واسطه ی همین دشمنی ها جایگاه ممتازی در سطح دنیا داشته باشد.

قدم های مخفی برای نابودی نسل

روزهای انقلابی دهه ی57 گذشته و رفته رفته اهداف آن روزها بر مردم آشکار می گردد . و نفوذ های بیگانگان در افکار مردم هر لحظه بیشتر میشود و تأسف از اینکه خیلی ها به غفلت از خواسته ی آنان تبعیت می کنند.

از جمله ی این نفوذها: شعار «فرزند کمتر وزندگی بهتر» بود که بر سر زبان ها انداخت و همچنان در افکار مردم نقش بازی می کند؛ و دقیقاً به مانند این است که دشمن از پشت خنجر می زند.

چرا با خود نمی اندیشیم که چرا اباید به این شعار عمل کنیم؟ مگر نه این است که ما مسلمانیم (شیعه و سنی) پس چرا مردم شیعه نباید نسلشان را زیاد کنند، اگر کمی بیاندیشیم در عمق مطلب پی می بریم.

روزهایی که آمریکا و سایر استعمارگران ایران را در تحریم قرار دادند به این امر اندیشیده بودند که فقط این راه بهترین راه کم کردن نسل های ماست. و حال دیدیم که خانواده ها از ترس تحریم ها و نبود بودجه برای آنان به این تصمیم دشمنان جامه ی عمل پوشاندند.

برای بچه نخواستن باید جواب داشته باشیم:علامه طباطبایی(رحمة الله)در کتابی نوشته است :«بشری که الان به وجود آمده ما حصل توالد نسل قبلی خودش است. بشر آینده ای که الان نیست نیز حاصل توالد نسل امروز است. اگر مردمان ده نسل پیش به این جمع آوری می رسیدند که هیچ احتیاجی به فرزند آوری نیست و چرا زحمت بچّه داری را به خودشان بدهند؛ و اگر تصمیم می گرفتند که این ماجرا را قطع کنند ، نسل امروز اصلا وجود نداشت. یعنی بودن ما بر روی زمین حاصل یک توالدی است که از قبل اتفاق افتاده است اگر با یک دید بشر دوستانه هم به این مسأله نگاه کنیم باید برای توالد ارزش قائل باشیم.»(1)

حال این مسأله بیشتر از اینکه پیوست روانی داشته باشد، پیوست اقتصادی داشته که آن را هم گفتیم همه از پیش تعیین شده بود. که این امر در مرحله های قبل از فرزند آوری، در امر ازدواج و آسان نگرفتن آن بیشتر مشاهده می شود. در این موقعیت نقش دولت به وسط می آید که با از بین بردن تورم ، بالا رفتن سطح زندگی ، امکانات رفاهی و خدمات بیمه ای دغدغه های خانواده را تا حدودی برطرف می کند، که این را دولت باید به عنوان سیاست های تشویقی به مردم وعده بدهد.

بنابراین:در مرحله اول باید بیش از بالا رفتن سن ازدواج در امر ازدواج آسان گرفته شود که فقیر و غنی هر دو از محیط سالم خانواده برخودار باشند. بعد آن خانواده ها باید دارای شرایط و وضعیت نسبتاًمناسبی از نظر مادی و روحی و روانی باشند و بتوانند به خوبی از عهده تربیت فرزندانشان در این زمان برآیند تا برای آینده جامعه و کشور مفید باشد و همچنین بیشتر به نقش و اهمیّت مادران بهاء دهند تا امیدی برای بانوان باشد. 

پی نوشت:

---

1-تفسیر المیزان

راهنمای اندیشه

هر کاری که از انسان سر می زند اعم از افعال جوارحی و کارهای جوانحی،مصداقی است از حرکت و هر حرکت لزوماً جهت و مقصدی را دنبال می کند. اگر مسیر و جهت این حرکت به گونه ای باشد که به کمال انسان منجر شود، طبعاً در راستای خیر و صلاح و سعادت انسان و به سوی حق و حقیقت خواهد بود.

امّا اگر جهت این حرکت زمینه دوری بیشتر انسان از کمال حقیقی اش را فراهم آورد، طبعاًدر جهت شر، فساد و شقاوت انسان و باطل خواهد بود. از سوی دیگر از آن جا که از دیدگاه اسلامی، کمال حقیقی هر انسانی، تنها در قرب هر چه بیشتر وی به درگاه خداوند تبارک و تعالی است و تنها حرکاتی را دارای جهت درست و به صلاح انسان و مصداق حق می داند که آدمی را هر چه بیشتر به خدای متعال نزدیک کند.

این ها همه مثالند و نشان دهنده موقعیت های زندگی ما، در زمان حکومت شاه زندگی مردم ایران رفته رفته رو به نابودی بود طوری که کوچک و بزرگ درگیرش بودند.ولی از موقعی که راهنمایی های امام خمینی (قدسّ سره)راهرو و نشان دهنده اهداف مردم شد، مردم به خود تکان هایی دادند و به آن اهداف جامه ی عمل پوشاندند، تا جایی که راه واقعی سعادت برایشان آشکار شد و به پیروزی رسیدند.

در دهه ی فجریم و شور و شعف مردم در این ایّام بیشتر از همه وقت است  چون این انقلاب با همّت همگانی بدست آمده است. دشمنان همیشه در صدد براندازی و کم رنگ کردن انقلاب هستند و در همه حال فعالیت های خود را گسترده تر می کنند. حال ما چگونه می توانیم از شرّ و فسادی که آن ها می خواهند به راه اندازند در امان باشیم؟

پاسخی که برای این سؤال دارم به ذات (نیّت) هر فرد بر می گردد که در حدیثی که منسوب به وجود مقدس پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله و سلم) می باشد می فرماید:«إنما الأعمال بالنیّات..."اساس اعمال بر نیّات استوار است»(1)است که آیا میل به سعادت و کمال دارد یا میلی که رو به شر و فساد است. این ها را باید در خود پیدا کنیم تا از آسیب های فکری در امان بمانیم و به دیگران هم راه صحیح را نشان دهیم.

 امام خمینی (رحمة الله) راه را بر ما نشان داده و مسیرمان را همواره کرده است، پس مراقب چاله های مخوف و دست اندازهای خطرناک صحنه باشیم، تا سالم به مقصد نهایی برسیم.

پی نوشت:

---

1- الوسائل، ج 1،ب5، من ابواب مقدمة العبادات، ح10؛

خمینی بت شکن آمده اندر وطن

روزهای تاریخی کشورمان زیاد است؛ ولی یکی از روزهای به یاد ماندنی که هیچ وقت از ذهن مردم انقلابی پاک نمیشود، روز دوازدهم بهمن است. روزی که امام خمینی(رحمة الله) پس از سال های دور از وطن، دوباره به میهن باز گشتند. پس از آن رشادت هایی که مردم انقلابی با ایستادگی در برابر ظلم و ستم شاهنشاهی از خود نشان دادند و چه خون هایی که ریخته شد،به هر حال توانستند با باز گرداندن امام به کشور و فراری دادن شاه خائن از مملکت غرور ملّی را بدست آورند.

در آیه ای از قرآن آمده است:«و قل جآء الحق و زهق الباطل. ان الباطل کان زهوقا»(1) 

بگو که حق آمد و باطل نابود شد که البته باطل رفتنی و نابود شدنی است.

در روز فتح مکه نیز پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله والسّلم) وارد مسجد الحرام شد و تعداد زیادی بت را که مربوط به قبائل عرب برگرد خانه کعبه چیده شده بود هر یک را پس از دیگری با عصای خود سرنگون ساخت و پیوسته می فرمود:«جاء الحق و زهق الباطل. ان الباطل کان زهوقا».

نتیجه گیری:امام خمینی(رحمة الله) هم در سال 57 آمد و بت شاهنشاهی را در هم کوبید و اکنون صدای فریاد ظلم ستیزی امام خمینی (ره) بر سر استبداد و استعمار ابرقدرت های جهانی و مظلومیت کشورهای اسلامی و برقراری استقلال و آزادی از گلوی رهبر معظم انقلاب، رساتر از هر زمان شنیدنی است.

پس ماندگاری حرمت و حریّت ایران اسلامی و عزّت مردم قهرمان ایران، در گرو اطاعت از رهبری و حفظ اتحاد و همدلی اقشار مختلف و استمداد از برکات و عنایات الهی است.

پی نوشت:

---

1-سوره أسراء،آیه81

خودتان را از ذلّت نجات دهید

در دین ما واژه هایی هستند که با وجودشان زندگی ما را رقم می زنند. حال این ماییم که چگونه از آنان بهره بریم و یا در واقع به کار ببندیم.

از جمله ی این واژه ها عزّت و ذلّت است که با هر دو آشناییم. «عزّت»  حالتی است که از شکست انسان پیشگیری می کند و انسان را سر بلند میسازد و «ذلّت» همان نبود عزت و شرافت در انسان است و برخلاف عزّت انسان را سر افکنده و خوار می سازد. به همین دلیل، انسان ذلیل شکست را به راحتی میپذیرد و خود را محتاج بیگانگان می کند.

علاقه مندی به «عزّت» و تنفّر داشتن از «ذلت»، امری فطری است که در نهاد همه ی انسان ها وجود دارد.شکوفایی«عزّت» به پیدایش عواملی نیاز دارد که بی توجّهی به آنها سبب پذیرش ذلّت و شکست در انسان میشود.

انسانی که طعم شیرین عزّت را بچشد، هیچگاه به ننگ ذلّت و خواری، تن در نمیدهد. حضرت علی(علیه السلام) میفرماید:کسی که نفس عزیز و شریفی دارد، آن را با پلیدی گناه، خوار نمیسازد(1). 

در روایتی از امام صادق(علیه السّلام) نیز آمده است: «خداوند همه ی امور مؤمن  را به وى واگذار کرده است، جز ذلیل کردن خود را».(2)

مؤمنان و زمامداران اسلامی نیز در امور حکومتی و اجتماعی نباید چیرگی بیگانگان را در عرصه های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و... بپذیرند. آنان باید با الگوپذیری از قیام امام حسین(علیه السلام)اصل عزّت و افتخار را در همه ی امور کشورداری را اجرا کنند و در برابر ستمگران و سلطه جویان جهان، عزّت نفس نشان دهند.

آقای غلامعلی رجایی در کتابی آورده اند که :

بنده در همان لحظه اوّل برخورد (ورود امام از پاریس به تهران) در چهره اکثر این نیرو های انتظامی علاقه و عشق به امام خمینی (رحمة الله)را مشاهده کردم. امام در همان لحظات اوّل چند جمله برایشان صحبت کردند که:«این شاه و دربار شما را تحقیر کرده اند و شخصیّت شما را لگدمال کرده اند،شما را در برابر آمریکایی ها کوچک شمرده اند. شما باید همّت کنید و خودتان را از آن ذلّت و حقارت نجات دهید.» و بعد هم فرمودند که:«شما دیگر راحت باشید که شاه دیگر برنمی گردد واز کسی ترسی نداشته باشید. شاه شاه قدرت اینکه برگردد و شما را اذیّت کند را ندارد؛»(3)

نتیجه گیری: بنابراین، تلاش برای داشتن عزّت نفس و توکّل کردن به خداوند متعال، در حین نپذیرفتن ذلّت و به زیر بار نرفتن خواری است که مانند کسی مثل امام که توانست به جهانیان ثابت کند که مردم ایران (با دادن خون شهدا)به هر بهایی زیر بار ذلّت نمی مانند و به عزّت دست می یابند.

پس انقلابی را که سرمایه ی تلاش امام خمینی (رحمة الله) وخون شهدا و استقامت مردم بوده است را به هر قیمتی محافظت کنیم.

پی نوشت:

---

1-غرر الحکم، عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی،ص231

2-وسائل الشیعه،ج16،ص156و157

3-برداشت هایی از سیره امام خمینی(رحمة الله)،غلامعلی رجایی،ج3،ص267

شناخت دشمنان خارجی و ویژگی های آنان

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِکُمْ لاَ یَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاء مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الآیَاتِ إِن کُنتُمْ تَعْقِلُونَ ﴿1﴾

ای اهل ایمان؛از غیر خودتان برای خودتان برای خود محرم راز نگیرید؛ آنان از هیچ توطئه و فسادی درباره ی شما کوتاهی نمی کنند؛ شدّت گرفتاری و رنج و زیان شما را دوست دارند؛ تحقیقا دشمنی [با اسلام و مسلمانان] از لابلای سخنانشان پدیدار است و آنچه سینه هایشان [از کینه و نفرت] پنهان می دارد بزرگتر است. ما نشانه های [دشمنی و کینه آنان] را اگر می اندیشید برای شما روشن ساختیم.

توضیح: شیطان را نباید تنها موجودی از طایفه جن دانست که دیده نمی شود؛ بلکه شیطان در اصطلاح قرآن به هر فردی گفته می شود که دیگران را از راه حق و جاده ی مستقیم بندگی باز بدارد. بر این اساس، بسیاری از متکبران و زورگویان عالم، ذاتی شیطانی و  پلید دارند.

به همین جهت، قرآن کریم مخالفان انبیاء یا دوستان ناباب را شیطان نامیده است. شناخت دشمنان بیرونی و شیطان های انسان نما نیز چون شناخت ابلیس و راههای نفوذش ضروری است.

مؤمنان باید بدانند که دشمنانی سرسخت و لجوج دارند که به هیچ وجه، اجازه ی برپایی دین و احکام آن را نخواهند داد. پیکار میان ایمان و کفر در طول تاریخ بوده و خواهد بود. متأسفانه برخی گمان می کنند با ایجاد صلح و آشتی و در نظر گرفتن منافع مشترک، می توان میان کفر و ایمان صلح برقرار کرد.

این باور غلط است که موجب شده تا قرآن کریم بارها و بارها مسلمانان را از هر گونه اعتماد و حسن ظنّ نسبت به کافران نهی کند:

مثلا آیات 120سوره بقره،119آل عمران،89سوره نساء اشاره به همین مسأله دارد. پس چشم و گوش باز می خواهد تا شناخت دشمنان را (با اینکه خودشان فریاد می زنند) دور از نظرها نداریم و با اعتراضمان نسبت به آن ها اعلام کنیم که ما در سایه ی حق زندگی می کنیم و خود اوست که ما را یاری میکند.
امام رضا(علیه السّلام) می فرمایند:«من والی أعداء الله فقد عادی أولیاء الله، و من عادی اولیاء الله، فقد عادی الله ؛

«کسی که با دشمنان خدا طرح دوستی بریزد، با دوستان خدا دشمن شده است و چنین کسی نیز، در حقیقت با خدا دشمن شده است.»(2)

نتیجه گیری: پس ما به یاری دشمن نمی رویم و برای اینکه به آنان اعتراض خود را نشان دهیم با فریاد و قدم هایمان جهاد می کنیم و به آن شیاطین اعلام می کنیم که ایران بیدی نیست که با این بادها (تهدیدها) بلرزد و دستیابی به ایران رویایی دست نیافتنی است.

پی نوشت:

---

1-سوره بقره،آیه 118

2-بحار:ج72،ص391